Saturday, November 21, 2015

November 2015

It is now November.

Sat ja, kan?

Baru ja dok meroyan new year resolution, udah nak akhir tahun.

Alhamdulillah. Allah panjangkan umur.
Alhamdulillah. Allah murahkan rezeki.
Alhamdulillah. Allah limpahkan rahmat bahagia bersama keluarga tersayang.

Dan alhamdulillah, bulan ini aku genap 31 tahun.

Tapi entah kenapa, I suddenly reminiscing my times with arwah Opah.

Both my Opah.

Opah Yon,
Tak banyak yang aku ingat pasal dia.
Pasal she left when I was 8 years old.
But her kindness and love somehow sticks in my mind.

I  kinda remember being the most she loved in the house, the one she always carry in her arms.

It is a really nice feeling, knowing you are loved. You know?

And Opah Rafidah.
Who always smile when I am around.

I am glad she's able to see Sarah before she eventually left us due to her ill-health.

Ayong sayaaaang Opah...